Zapraszam !

http://and-i-have-to-leave.blogspot.com/ - Arsenal Londyn
http://i-need-you-love-and-time.blogspot.com/ - Reprezentacja Hiszpanii w Piłce Nożnej .

Epílogo

,,Dziś zamknę oczy, policzę do dziesięciu
Pstryczek, nim otworzę je, życie nabierze sensu
Kolory tęczy znów chwycę bez trudu
Bo życie to największy ze wszystkich cudów''

Koniecznie proszę o przeczytanie notki pod rozdziałem ! :)
*2 miesiące po ślubie-marzec 2014*
-Pani Ally Bartra – Martez ? – zapytał lekarz stając przede mną .
-T..tak – powiedziałam niepewnie i wstałam idąc za nim do gabinetu .
-Mam dla pani świetną wiadomość ! – uśmiechnął się . – Jest pani w ciąży . 3 miesiąc , jeszcze nie wiemy jaka to płeć – powiedział po czym w moich oczach pojawiły się łzy – Coś się stało ?
-Nie .. nie . – uśmiechnęłam się – To wspaniale !
-Cieszę się że pani się cieszy . Proszę przyjść za dwa tygodnie z mężem na badanie USG .
-Oczywiście .. przyjdę .
  *3 godziny później*
       Siedziałam w kuchni czekając na Marc’a i jednocześnie robiąc herbatę dla Alvaro , bo biedak się rozchorował .
Jestem w ciąży ? Do tej pory sądziłam że to niemożliwe .. Były komplikacje i było to stwierdzone przez mojego lekarza jeszcze przed przyjazdem do Barcelony , i to dość długo przed nim .          
     Powiedziałam to wszystko Marc’owi . A teraz ooo .. Jestem w ciąży !
-Kochanie – krzyknął w drzwiach – Już jestem – podbiegł do mnie i mnie pocałował . Spojrzałam na niego . – Co się stało ? Płakałaś ?
-Ja .. Marc ja jestem w .. w ciaży – wydukałam i rozpłakałam się .. Sama nie wiem dlaczego
-Co ?! Ale przecież to wspaniale ! – zaczął skakać i cieszyć się – Dlaczego płaczesz ? Nie płacz ! – znowu mnie pocałował .
-Tato – powiedział zaspany Alvaro – Czemu krzyczysz i skaczesz ?- przetarł oczy .
-Będziesz miał siostrzyczkę! Albo braciszka !
*5 miesięcy później-Marc*
     Ally cały czas chodziła zdenerwowana . No ale w końcu , kobieta w ciąży . Ale mi to ani trochę nie przeszkadzało . Wręcz przeciwnie . Cały czas też twierdzi ,że zbrzydła .. No ja się pytam jakim cudem ona zbrzydła ? Dla mnie z miesiąca na miesiąc , od samego poznania robiła się coraz piękniejsza . Już nie wróciła do blondu , chociaż miała taki zamiar . Ale uznała ze jednak już się przyzwyczaiła do bycia brunetką .
   A ten brzuszek , z moim skarbem w środku przyprawiał mnie o dumę . Dumę , że w końcu będę miał córkę . Postanowiliśmy , że nazwiemy ją Maja .
No i czego więcej tu pragnąć ? Mam wspaniałą żonę , syna i niedługo córkę . Już za tydzień Ally ma termin porodu , więc wszyscy są w pełnej gotowości . Samochód zatankowany do pełna , plan z Gerardem ustalony . No już wręcz nie mogę się doczekać , aż będę mógł wziąć ją w swoje ramiona , przytulić .. Patrzeć jak dorasta , jak wkracza w buntowniczy wiek ..
-Marc ! - usłyszałem wołanie z salonu - Maaaaarc !
-Co się stało - podbiegłem do drzwi dzielących salon i sypialnię w której przed chwilą składałem łóżeczko . Ally miała pójść po młotek ..
-Rodzę debilu ! - krzyknęła . - To Twoja wina !
 *6 lat później*
      Siedziałam na stadionie i patrzyłam na Bartre ćwiczącego ze swoim synem , córką i całą drużyną . Uśmiech nie schodził mu z twarzy .
-Mamo ! – krzyknęła Maja – Patrz ! – kopnęła piłkę do brata a on z przewrotki zdobył bramkę . No tak .. Nawet w Mai Marc zaczepił miłość do tego sportu .. Ale co tu dużo gadać . Przecież ja też kocham piłkę nożną !
 Chwilę później wszyscy do mnie podbiegli . Marc powitał się ze mną czułym pocałunkiem a Maja rzuciła mi się na szyję .
-Koooooocham cie – powiedziała Maja i cmoknęła mnie w policzek .
-Ej ej ! – zaczął Marc – Mama jest moja !
-Ale moja też – powiedziała mała .
-A moja to już niby nie ? – wtrącił mój dorosły , dziesięcioletni mężczyzna .
-Skoro macie się kłócić , to powiem wam jedno – ja bardzo kocham was wszystkich z jednym małym wyjątkiem – spojrzałam na Marc’a , na to ona rzucił mi pytające spojrzenie – Więc wy wszyscy razem możecie też mnie kochać bez żadnych kłótni – zaśmiałam się i podeszłam do Marc’a przytulając go – Bo ciebie kocham nad życie – szepnęłam mu na co on uśmiechnął się w sposób od jakiego miękły mi nogi i znów pocałował .
  Mam życie jak w bajce .. Wspaniałe dzieci i jeszcze mój własny rycerz w stroju Barcelony z piłką i korkami pod pachą.

                                                                        KONIEC


/\/\/\/\/\

Wiem , krótki. Ogólnie wszystko było krótkie , ale pod koniec już nie miałam weny i bardzo ale to bardzo się cieszę że udało mi się to skończyć :O
A tymczasem .. Zapraszam ! :D Na nowe opowiadanie . Proszę o komentarze .. mam nadzieję że przypadnie wam do gustu .. http://i-need-you-love-and-time.blogspot.com/

I dziękuję wszystkim tym , którzy czytali to opowiadanie :)

Capítulo Diez

   

,, Na losu kartach znów spiszemy strofy

Sumując nasze dokonania i głupoty ''

~Buka-Zamknij Oczy

   Zamurowało mnie . Wzięłam telefon i wybrałam numer Łukasza . Dzwoniłam raz – nic . drugi raz – nic . nie było nawet sygnału , tylko od razu ,,Tutaj .. Po usłyszeniu sygnału zostaw wiadomość’’ . Usiadłam i rozpłakałam się .
-Co się stało – do salonu wszedł Marc . – Ally ?
-Łukasz .. – rozpłakałam się jeszcze bardziej – On ..
-Co mu się stało ? – podszedł do mnie i mnie przytulił .
-On nie żyje – krzyknęłam
-Jak to .. nie żyje ? – spojrzał na mnie pytającą miną .
-Jego samolot .. Rozbił się ! Zapalił się ! Nikt nie przeżył !
-Ale jak to .. Może to zła informacja .. No przecież .. To na pewno nie prawda !
-To niemożliwe ! Samolot tej samej linii co leciał i jeszcze do Dortmundu …
-Ale on na pewno przeżył !
                 **2 dni później**
     To .. była taka prawda która ukuła mnie w serce . Ta jedna informacja .. I zdałam sobie sprawę że ..ciągnę za sobą jakiegoś pecha . Najpierw David a teraz .. Łukasz .
 Pojutrze ma być jego pogrzeb .. Chciał żeby pochowali go w Hiszpanii . Przy swojej zmarłej siostrze* .
   Co do Marc’a .. Tak kocham go . Ale nie wiem czy jestem na to gotowa .. Tak od razu po śmierci Łukasza .. I również .. nie chce żeby go spotkało to co Davida i Łukasza .. Bo to do cholery nie może być żaden pieprzony zbieg okoliczności ! Najpierw jacyś bandyci napadli na Davida a teraz ta katastrofa ..  
**Pogrzeb**
  Właśnie skończyła się Msza .. Poszłam na pogrzeb . Wiem , że nie chciałam patrzeć jak mojego .. byłego chłopaka chowają 2 metry pod ziemią .. Ale nie mogłam zostawić rodziny Łukasza w tym momencie .. Wtedy kiedy zdążyłam już ich poznać . Jest to wspaniała rodzina  .Jedna z najwspanialszych .. Nie mogłam ich zostawić .
Nadszedł ten moment ..
  Z głośników wydobyła się żałobna muzyka , a z moich oczu wypłynęła strumienie łez . Obok mnie stał Bartra . Bez żadnego słowa wtuliłam się w niego i zaczęłam płakać . Otulił mnie ramieniem i mocno przytulił .
-Nie płacz – oparł twarz o czubek mojej głowy . – Bo i ja będę płakał – powiedział i po chwili w jego oczach również pojawiły się łzy .
  Zakopali go .. Łukasza już nie ma .
Wszyscy płakali . Robert , Kuba , rodzina Łukasza i jego przyjaciele z kadry i klubu.. Ale czego  innego można spodziewać się po pogrzebie ?
  Na stypie , wszyscy mówili jaki był z niego wspaniały piłkarz .. Wspaniały syn i wspaniały przyjaciel . Miałam ochotę wyjść z Sali i nie słuchać już tego wszystkiego , co sprawiało jeszcze większy ból .
**4 miesiące później**
    Nadchodzą święta .. Zdaniem niektórych – najpiękniejszy czas w życiu . Moim zresztą .. też . Uwielbiam święta i ten nastrój jaki im towarzyszy . Zwłaszcza że w tym roku mam je spędzić z Alvaro i Marc’iem oraz jego rodziną .
Tak .. jestem z Bartrą od 3 miesięcy . Musiałam mieć trochę czasu na przemyślenie tego wszystkiego .. W tym samym czasie był ze mną i mnie wspierał .
 A Alvaro .. co tu dużo mówić . To najwspanialsze dziecko jakie kiedykolwiek spotkałam .
No więc . Wesołych Świąt !
*Sylwester*
  Razem z Marc’iem wybieramy się na sylwestra do Pique . Shakira jest w 7 miesiącu ciąży , więc jak to sam Gerard powiedział ,,Nie pozwolę na to żeby się przemęczała na jakiejś imprezie daleko od domu , ani nie zostawie jej samej w domu ‘’ . Więc wyszło na to że postanowił sam zrobić sylwestra .
     Była już 17 więc ubrałam się i razem z Bartrą udaliśmy się do Pique . Impreza już trwała w najlepsze , ale czego tu się spodziewać po moim sąsiedzie ?
 Gdy była 23:55 Pique zaczął latać i nalewać wszystkim szampana , aczkolwiek wcześniej ostrzegać ich że ma to zostać na 12 .
 Równo o 12 na niebie Barcelony zagościły fajerwerki . Największym zdziwieniem było to , że przede mną uklęknął Marc . Przez moją głowę przeszło wiele myśli . Nie wiem dlaczego , ale taka już jestem . No przecież .
-Ally , kocham cię najbardziej na świecie i chce żebyś dała szczęście mi i mojemu synowi .. Wyjdziesz za mnie ? – zapytał . Nie wiedziałam co powiedzieć .. Kompletnie mnie zatkało ! Nie spodziewałam się , że kiedyś doczekam takiej chwili . I to jeszcze z kimś takim jak on . Poczułam jak do moich oczu zaczynają napływać łzy , a dookoła słychać było tylko strzały . Tak jakby każdy oczekiwał mojej odpowiedzi .
-T .. tak ! – krzyknęłam a po chwili poczułam jak Marc unosi mnie i kręci wokół własnej osi . Złożył pocałunek na moich ustach , a dookoła słychać było brawa . Shakira podbiegła do mnie i zaczeła gratulować .
Piękniejszego 2014 nie mogłam sobie wyobrazić .
    Jednak .. cieszę się że to wszystko jakoś szczęśliwie się skończyło . W Polsce nigdy nie miałam spokojnego życia . Najpierw moja choroba , potem każdy patrzył na mnie i : ,, O ! To ona jest/była z tym Davidem!’’ . Gdy wyjechałam do Barcelony to wszystko się zmieniło .. Nikogo tu nie znałam ani nikt mnie tu nie znał . Ta przeprowadzka zmieniła całkowicie moje życie .. Na gorsze ? Może .. bo właśnie tu jest pochowany David i Łukasz .. Ale gdybym się tu nie przeprowadziła .. To nigdy nie spotkałabym Marc’a . I widywałabym go tylko w telewizji .. A tak mogę się do niego przytulić , pocałować i powiedzieć ,,Kocham’’ .
  Mam nadzieję że ze wzajemnością .

Capítulo Nueve

-Nie , przepraszam –wstałam – Naprawdę .. przepraszam – powiedziałam ze łzami w oczach po czym wybiegłam z domu .
-Ally ! Poczekaj – krzyknął za mną . Nie posłuchałam go tylko biegłam dalej ile sił w nogach . Po chwili byłam już w domu . Miałam tylko nadzieję że Łukasz nie zauważy że płakałam .
-Jestem już – powiedziałam – No to o czym chciałeś porozmawiać ?
-Bo .. Muszę polecieć do Dortmundu załatwić sprawy klubowe i w ogóle sprawy dotyczące mojej pauzy . Może chcesz lecieć ze mną ? – przytulił mnie .
-Wiesz co .. raczej tu zostanę . A kiedy lecisz ?
-Jutro – zaśmiał się .
-A o której ?
-O 9 . Odprowadzisz mnie na lotnisko ?
-Oczywiście – uśmiechnęłam się . – Idę spać . – powiedziałam i udałam się do sypialni .
*Następnego Dnia*
  Łukasz musiał stawić się na lotnisku 2 godziny przed odlotem , więc wstałam o 6 , ubrałam się i udałam się z nim na lotnisko . Siedzieliśmy na hali i czekaliśmy w kolejce . Gdy nadeszła kolej Łukasza , pożegnałam się z nim .
-No to do zobaczenia – pocałowałam go – A kiedy wracasz ? – uśmiechnęłam się i przytuliłam go .
-Nie wiem jeszcze .. Ale prawdopodobnie za 3 dni . – pocałował mnie w czoło – No to ja już lecę – powiedział i wręczył kobiecie w kasie bilet po czym pocałował mnie po raz ostatni .
Własnie , po raz ostatni .
Cały czas myślałam o Marc’u . O tym jak mnie wczoraj pocałował .. Gdy się całowaliśmy nie czułam tego co czułam przy Piszczku czy Davidzie . Czułam o wiele więcej .
  Bałam się tego , że będę musiała stanąć z nim twarzą w twarz , spojrzeć mu w oczy .
**Marc-dzień wcześniej**
 Co ja zrobiłem ? Przecież ona jest z Piszczkiem !
Tylko jeszcze gorzej wszystko popsułem . Teraz pewnie nie będzie chciała ze mną rozmawiać .. Podoba mi się . Kocham ją .. Ale co ja gadam . Przecież obiecałem sobie że nigdy nikt nie zastąpi mi Gai .. nawet Ally .
Położyłem się spać .
…
  Byłem na jakiejś łące , pełnej mleczy  Na niebie widniało słońce . Rozglądałem się dookoła , lecz nic nie zobaczyłem . W pewnym momencie przede mną pojawił się słup światła rozciągający się z nieba .
Ujrzałem ją .
-Gaia ? – zacząłem .
-Marc .. Chciałam Ci coś powiedzieć . A raczej zapytać . Czujesz coś do Ally ?
-Ja .. nie .. tak . – spuściłem głowę .
-To nie zajmuj się mną . Mnie już nie ma . Ale pamiętaj . nie możesz tego wiecznie rozpamiętywać . Zajmij się Alvaro .. i Ally . Chce żebyś był szczęśliwy , a wiem że z nią będziesz najszczęśliwszy na świecie .
-Ale ona .. jest z Piszczkiem … Nie mam przecież żadnych szans ..
-Masz .. Wystarczy że o nią zawalczysz . Ona też cię kocha . Wyznaj jej to wszystko . Idź rano do niej i jej to powiedz . Jego nie będzie .. On leci do Dortmundu na 3 dni . Zrób to zanim będzie za późno .. Ja wiem że on chce się jej oświadczyć . – powiedziała po czym się obudziłem .
  Byłem cały spocony , spojrzałem na zegarek na którym widniała godzina 9:30 . Przy moim łóżku stał Alvaro .
-Tato – powiedział – Mogę iść do Thiago* ?
-O..czywiście . Tylko zadzwonie i się zapytam czy możesz – wstałem z łóżka i powędrowałem do kuchni . Zdecydowałem . Powiem jej wszystko . Powiem jej że ją kocham .. W końcu nie mogę patrzeć jak ona będzie brała ślub z Piszczkiem a ja nie będę mógł nic zrobić .
 Przebrałem się i odprowadziłem Alvaro do Muneisów a sam udałem się do Ally . Zapukałem do drzwi z kwiatami . Po chwili otworzyła i spojrzała na mnie pytająco .
-Przepraszam – powiedziałem i wręczyłem jej kwiaty – Na prawdę.. przepraszam . Ale ja .. kocham cię . Zdałem sobie sprawę z tego że cholernie cię kocham , nie mogę bez ciebie żyć , rozumiesz ? – złapałem ją za nadgarstki i spojrzałem jej prosto w oczy . W jej oczach pojawiły się łzy .Nic nie mówiła . Przejechałem kciukiem po jej policzkach i wytarłem łzy .
-A ty myślisz , że ja ciebie nie kocham ? – powiedziała łamiącym głosem – Kocham Ciebie , ale kocham też Łukasza. Nie wiem co się ze mną dzieje , nie potrafię tego wyjaśnić . Ale jednocześnie .. wiem że . Gdy mnie pocałowałeś .. czułam znacznie więcej niż przy pocałunkach Łukasza .. Ale . To głupie . Przepraszam – powiedziała i weszła do domu . Podszedłem do niej i przytuliłem .
-To ja cię przepraszam , ty nie masz za to . Po prostu od tak wszedłem w twój związek z Łukaszem .
**Ally**
-Wiem wszystko o Gai .. – nie wiem dlaczego , ale to powiedziałam . Czekałam tylko na to co powie ..
-Ale .. właśnie niedawno ktoś mi uświadomił że nie powinienem rozpatrywać przeszłości , tylko dbać o swoją przyszłość z kimś kogo kocham , a tym kimś jesteś właśnie ty ! – powiedział i spojrzał na mnie . Podeszłam bliżej niego i go pocałowałam . Może i będę tego żałować .. Ale nie chce tracić tego co naprawdę kocham .. A tym kimś jest właśnie on : Marc Bartra .
 Dokładnie jakieś dwa miesiące temu go poznałam . Może to za szybko ? Znowu .. za szybko . Dwa miesiące temu nie znałam tu nikogo .. Ale poznałam . I dzięki temu wyjazdowi poznałam prawdziwą miłość , przyjaźń . Nie wiem co robiłabym w Polsce bez Marc’a , Gerarda , Shakiry , Cesc’a i oczywiście Torresa , który jednokrotnie doprowadził mnie do łez i bólu brzucha , ale ze śmiechu . Shakira prowadziła ze mną zawsze te ,,poważne’’ rozmowy . A ja dodałam jej odwagi przy wyznaniu Pique że jest w ciąży . A Gerard .. jest najlepszym przyjacielem jakiego mogłam sobie wymarzyć .
-Kocham Cię – powiedział i zaczął ponownie całować . Nim się zorientowałam leżeliśmy na łóżku bez ubrań .
*2 godziny później*
  Wstałam z łóżka i się ubrałam . Spojrzałam na śpiącego Marc’a i uśmiechnęłam się .
Tylko teraz pozostało mi jedno mega ważne pytanie : jak powiedzieć o tym Łukaszowi ?
Usiadłam na kanapie i włączyłam telewizor . Zaczęłam przeglądać kanały i trafiłam na kanał informacyjny .
-O godzinie 10:30 samolot lecący z Barcelony do Dortmundu , zapalił się podchodząc do awaryjnego lądowania w Monachium . Powodem awaryjnego lądowania były złe warunki atmosferyczne , a mianowicie rozszalała się burza. Samolotem linii Air Europa przewoził 95 osób i 6 członków załogi , prawdopodobnie nikt nie przeżył . Samolotem również prawdopodobnie leciał Łukasz Piszczek – piłkarz Reprezentacji Polski oraz Borussi Dortmund . 
______________
Przed przed ostatni :D
Beznadziejny . Wiem .
Dziennikarstwo .. :D Chyba dobrze wybrałam :D

Capítulo Ocho

Gdy wróciliśmy , udałam się do pokoju . Mój telefon zaczął dzwonić , a na wyświetlaczu pojawiło się zdjęcie Shaki . Odebrałam .
-Halo ? – zaczęłam – Co tam ?
-Możemy porozmawiać ? – zapytała
-No dobrze .. To kiedy ?
-Choćby zaraz . Jestem u Gerarda .
-No dobrze – w końcu ciężarnej się nie odmawia !
  Przebrałam się w luźną koszulkę i spodenki po czym udałam się do domu Pique .
-Gdzie idziesz – Łukasz objął mnie w pasie i pocałował w policzek .
-Do Shakiry . Jest u Pique i chce ze mną porozmawiać .
-Okej – powiedział po czym ponownie mnie pocałował i udał się do salonu .
  Wyszłam z domu i weszłam do Pique .
-No cześć – krzyknęłam – Jestem .
-Ooo – uśmiechnęła się . Jej brzuch był już lekko zaokrąglony , co doskonale było widać w tej czarnej bokserce. No w końcu 4 miesiąc .
-Co się stało że chciałaś pogadać .
-Ale może najpierw się czegoś napijesz ? Chodź do salonu , usiądziesz i w ogóle . – powiedziała i złapała mnie za rękę po czym usadziła w salonie . Zdziwiła mnie ta cała sytuacja – Chciałam się o coś zapytać , ale obiecaj mi że będziesz ze mną w 100 % szczera . Proszę!
-Dobrze .
-Czy .. ty i Piszczek .. to znaczy ty i Bartra .. No chciałam cię zapytać dlaczego jesteś z Piszczkiem ? Nie .. nie kochasz Marc’a ? Przepraszam że cie o to pytam , wiem że nie powinnam ale jesteś moją najlepsza przyjaciółką , prawie że siostrą którą bardzo kocham .. I chce znać prawdę . Kochasz Bartrę ?
-Ja .. sama nie wiem . A Piszczek .. kocham go . Wręcz .. kocham ich obydwu .. – opuściłam głowę i schowałam twarz w dłonie po czym poczułam spływające łzy – Ale wiem , że Marc ma zobowiązanie do matki swojego dziecka .. Nic nigdy o niej nie powiedział .. Nic o niej nie wiem . Ale przecież Alvaro .. –Shakira wzięła głęboki oddech .
-Powiem Ci coś . Nie chciałam ci mówić , bo powinnam zostawić to Marc’owi .. Ale nie mam wyboru . Jego dziewczyna .. a w zasadzie narzeczona .. zmarła .. W wypadku . Byli ze sobą 6 lat , planowali nawet ślub zwłaszcza po tym gdy urodził się Alvaro . Od tamtej pory Marc sam wychowuje Alvaro . Wyrzekał się dziewczyn , nie miał żadnej po jej śmierci . Ale ja wiem , że on coś do ciebie czuje . Zafascynowało go to jak polubiłaś Alvaro , jak on polubił ciebie . Raz gdy siedział z Pique , powiedział że mu się podobasz . Był wtedy po kilku piwach , ale to nie tłumaczy tego .. No wiesz . Po alkoholu jest się szczerym . On cię kocha , ale Się do tego nie będzie chciał przyznać , ja to wiem . On sądzi że jest przywiązany do Gai , że ona nie chciałaby żeby sobie kogoś znalazł .
-Co nie zmienia faktu , że nawet jakbym się postarała . Powiedziała mu że go kocham .. To on jak sama powiedziałaś nie chce zranić Gai . Shaki , ja przepraszam . Może kiedyś dokończymy ta rozmowę , ale dzisiaj obiecałam Alvaro że do niego przyjdę .. – cmoknęłam ją w policzek i wyszłam .
  Udałam Siudo domu i powiadomiłam Piszczka o moim wyjściu do Bartry .
-Ale .. Jak wrócisz to musimy porozmawiać . – powiedział .
-Dobrze .. – odparłam zdziwiona .
-Nie martw się – zaśmiał się – To nic strasznego – pocałował mnie .
-Okej – uśmiechnęłam się – To ja idę , pa – powiedziałam i udałam się w kierunku domu Bartry Seniora i Bartry Juniora . Szłam podziwiając zachodzące słońce nad Morzem Śródziemnym . W końcu doszłam do ich domu , zapukałam do drzwi i otworzył mi Marc .
-O cześć – uśmiechnął się – Alvaro chodził i cały czas nie mógł się doczekać .
-Ally ! – mały rzucił się w moim kierunku i przytulił na co się zaśmiałam .
-Cześć cześć . – uśmiechnęłam się .
-To chodź , zrobię kawe .
  Po około godzinie wygłupiania się i zabawy z Alvaro usiadłam na polecenie Marc’a przy stole i wypiłam kawę . W tym czasie Alvaro usnął . Po odniesieniu go do pokoju Marc usiadł obok mnie i również zaczął pić kawę .
-Jak tam z Piszczkiem ? – zapytał .
-A .. dobrze . A co tam u ciebie ? Dawno nie rozmawialiśmy . – uśmiechnęłam się .
-A wiesz .. treningi i te sprawy . Musiałem zapisać Alvaro do przedszkola i takie tam .. Dostałem powołanie do kadry na eliminacje do Mistrzostw .
-To super ! Zasłużyłeś – zaśmiałam się – W końcu tyle na to pracowałeś i przyszedł efekt .
-Dzięki – uśmiechnął się – Ale nie wiem czy aż tyle pracowałem żeby nie grzać ławy .
-Oj przestań ! Zagrasz .
-Się zobaczy .
-Oj tam . Mam bilet na ten mecz . Będę Ci dopingować .
-Dobra – zaśmiał się .
  Siedzieliśmy tak kilka minut , była 22 więc było jeszcze dość jasno .
Rozmawialiśmy głównie o jego powołaniu i treningach chłopaków w Barcelonie . Rozmawialiśmy też o Alvaro i o tym czy wziąć go na Mistrzostwa Świata , no bo przecież Hiszpania już praktycznie może rezerwować bilety . Śmialiśmy się też z różnych spraw oraz wspomnieliśmy o Pucharze Konfederacji ..
-Ja będę chyba już iść , pewnie Piszczek się martwi . A zresztą miałam z nim porozmawiać .- powiedziałam po czym spojrzałam na Marc’a . Dobitne było to , że prosto w jego oczy . On odwzajemnił spojrzenie . Zaczął się niebezpiecznie zbliżać , a po chwili poczułam jak musnął moje usta . Nie wiem co mną kierowało , ale zaczęłam odwzajemniać pocałunki . 

______________
Przepraszam za skalę beznadziejności tego rozdziału . I za długość też...
Jeszcze rozdział 9 i 10 + epilog . Może jest krótki ale i tak zaczęłam pisać nowe opowiadanie . Pierwszy rozdział tamtego opowiadania pojawi się już po zakończeniu tego bloga , a może nawet wcześniej . Więc .. zapraszam :D 

Capítulo Siete

Czasami są takie dni , podczas których zastanawiamy się nad sensem naszego życia . Takie dni mam od jakiś kilku dobrych lat. Nie potrafię prowadzić normalnego życia , nie potrafię też odejść . No ale w końcu .. z miłości leczy tylko śmierć .
 Usłyszałam dzwonek do drzwi . Szybko zbiegłam po schodach i otworzyłam drzwi .
-Trzymasz się ? – moich drzwiach nie pojawił się nikt inny , jak sam Van Persie . Nic nie powiedziałam tylko spojrzałam na niego i mocno uściskałam . – No hej mała . – zaśmiał się . – Mogę tu .. na dzień ? Z kolegą.
-Oczywiście . A z… ?
-Z Piszczkiem . – podrapał się po głowie i wyjął z kieszeni iphone’a . – Wiesz , byłem z nim w Anglii , żeby jakoś go przyzwyczaić do tego klimatu – zaczął – Ale wiesz .. musieliśmy przyjechać . Łukasz też się przyjaźnił z … Davidem .
-Nie ma sprawy . A gdzie on jest ?
-Ma dojechać , musiał zadzwonić do Błas… do Kuby . – powiedział po czym udaliśmy się do salonu . Zagrzałam wodę na jakąś kawę i przygotowałam dla nich 2 łóżka. Oczywiście nie obeszło się bez pomocy Robina .
Jakieś pół godziny później dołączył do nas Łukasz . Siedzieliśmy w salonie i rozmawialiśmy o różnych sprawach .. Między innymi o Lidze Mistrzów i operacji Łukasza . Dziękuję , wszystko tylko nie temat o pogrzebie , bo na samo to słowo do moich oczu masowo napływają łzy .
 Czy nade mną wisi jakaś klątwa ? Zawsze wszystko musi się w jakiś sposób posypać .
 W pewnym momencie usłyszałam dzwoniący telefon . Poderwałam się z kanapy i udałam się w jego kierunku .
-Halo – zaczęłam .
-Cześć – usłyszałam głos Marc’a – Chciałem zadzwonić , i zapytać się czy wszystko u ciebie dobrze .
-Tak tak . U mnie wszystko dobrze
-A no i Alvaro cię pozdrawia – zaśmiał się – Wiesz , spać mi nie da iść jak nie zadzwonię . – powiedział po czym mimowolnie się uśmiechnęłam .
-To ty też go pozdrów ! I ucałuj oczywiście .
-Dobrze . A teraz życzę ci miłych snów , bo jest dokładnie 19 .. No i pewnie jesteś zmęczona . Więc dobranoc – zaśmiał się po raz kolejny .
-No , dobranoc – odwzajemniłam .
-Ktoo ? – usłyszałam z salonu .
-A Marc . – odłożyłam telefon na miejsce po czym wróciłam do salonu . Oczy obydwu były zwrócone na mnie – Bartra.
-Aaa – powiedzieli obydwaj . - Nie było cię na pog…-zaczął Robin . Nie no , proszę was .
-Wiecie co , ja idę chyba spać – powiedziałam po czym wstałam  - Wiesz gdzie macie spać . – kiwnął głową po czym udałam się do pokoju i skoczyłam na łóżko , wtuliłam się w poduszkę i zaczęłam płakać .
Tak po prostu .
Z bezsilności .
*Następnego Dnia*
  Wstałam , przetarłam oczy napuchnięte od płaczu i spojrzałam na zegarek – 5:20 . Próbowałam zasnąć , lecz nic z tego . Wstałam i usiadłam przy kartonie z książkami i zeszytami , którego nadal nie rozpakowałam . Zaczęłam wyciągać Książki i przyglądałam się każdej . ,,Romeo i Julia’’ , kilka lektur z liceum , Saga Zmierzch i różowy zeszyt , z różnymi rysunkami . Wyciągnęłam go i przyjrzałam mu się uważnie . Zaczęłam przeglądać strony i czytać .
,,26 Czerwca 2012
  Drogi Pamiętniku .
Jutro wyjeżdżamy do Manchesteru . Chłopacy założyli się że uda im się wejść na Old Trafford bez wejściówek . Ale coś wątpimy w powodzenie tej ,,operacji’’ .
…
,,1 Lipca 2012
  Drogi Pamiętniku .
Wczoraj wszyscy byliśmy na derbach Manchesteru . Wszystko zapowiadało się wspaniale , lecz jak zawsze musiało coś się popsuć . Przy rozdawaniu autografów , poczułam jak moje serce kołacze , robi mi się gorąco i tracę czucie w nogach oraz coraz ciężej mi oddychać . Zemdlałam . Obudziłam się w szpitalu , a na korytarzu stał nasz wychowawca z .. Davidem ? Tym Davidem De Gea !
Nie wierzę . ‘’
…
,,22 sierpnia 2012
Drogi pamiętniku , dawno tu nie zaglądałam . Ale w moim życiu strasznie dużo się działo .. Po moim omdleniu spędziłam w szpitalu z Manchesterze jeszcze jakiś tydzień . Codziennie przychodził do mnie David . Zaprzyjaźniliśmy się .
A dzisiaj ?
Właśnie lecę do niego . Ma mi coś ważnego do powiedzenia , nie na telefon . ‘’
…
,,24 sierpnia 2012
  Drogi Pamiętniku .
Nie uwierzysz ! David wyznał mi miłość . ‘’
  Z moich oczu znowu popłynęły łzy . Na samą myśl o tamtym dniu .. Tym dniu w którym David tak strasznie się jąkał mówiąc mi te 2 słowa . Ja tylko się zaśmiałam i nic nie mówiąc pocałowałam go .
,,Może to za szybko ? ‘’ Pomyślałam .
  Chwyciłam długopis i otworzyłam na pustej stronie . Zaczęłam pisać .
,,Drogi Pamiętniku .
Nie wiem jaki dzisiaj dzień , nie wiem nic . Wiem tylko to , że dziwnie mi żyć , tak bez niego . Bez Davida . Zmarł .
 Ale może zacznę .. od początku . Przeprowadziłam się do Hiszpanii – do Barcelony . Poznałam tu wielu ludzi .. Jak np. Gerarda , Marc’a , Alvaro .. Shakirę . Cesc’a , Nando . Dużo osób , którzy są dla mnie teraz jedyną podporą . Potem znów spotkałam Davida .. Nie chciałam z nim rozmawiać . Ale gdybym wiedziała , że kilka tygodni później już nigdy z nim nie porozmawiam .. Postąpiłabym inaczej .
A może wtedy by w ogóle nie umarł ?’’

Miesiąc później

-Czy uczynisz mi ten zaszczyt ? – zaśmiał się Piszczek podając mi rękę .
-Muszę ? – odwzajemniłam łapiąc jego dłoń .
-Taak !
-No doobra . – uśmiechnęłam się zamykając oczy . – Prowadź – pocałowałam go .
 Przeszliśmy kilkadziesiąt metrów i w końcu ustaliśmy . W tle słychać było kumkanie żab i szelest spływającej wody .Odsłonił moje oczy , a ja ujrzałam przepiękny staw , a dookoła niego pełno kolorowych drzew .
-Tadaam ! – powiedział – Jak bardzo mnie kochasz ? – zaśmiał się .
-Bardzo – odpowiedziałam i mocno go przytuliłam , wciągnęłam zapach moich ulubionych perfum i czule pocałowałam Łukasza.

/\/\/\/\
Dla mnie jest to beznadziejny rozdział , ale jako iż czułam się zobowiązana <czyt. moje ,,sumienie (o ile takowe istnieje) chodziło .. ? za mną i taki głosik gadał : napisz i dodaj > . A no i powiem wam jedno - nie przyjeżdżajcie do Barcelony na wakacje !!! No ugotować się idzie :O WRACAM DO POLSKI I WRÓCE TU DOPIERO NA JESIEŃ :D Albo nie .. na Alaske .
No więc pozdrawiam i zostawiam was z tym badziewiem :D

Capítulo Seis

Nie ma Cię, gdy moje życie spada w dół i...
Nie ma Cię, gdy wszystko łamie się na pół i...
Nie ma Cię i nie wiem już, gdzie jesteś,
Ale dobrze, że nie wiesz co u mnie, bo pękło by Ci serce

...
-Jak to nie żyje – powtórzyłam po czym spojrzałam na chłopaków z czerwonymi oczami .
-Będzie dobrze – podszedł do mnie Bartra – Musimy się więcej dowiedzieć , może to jakiś żart .
-Tak , gówno a nie żart – krzyknęłam po czym całkowicie się rozkleiłam . Marc bez zastanowienia przyciągnął mnie do siebie i przytulił . Wciągnęłam zapach jego perfum i powtórnie zaczęłam płakać
**Kilka godzin później-Fernando**
-Śpi – do salonu wszedł Marc . – O co chodzi w ogóle ? On nie żyje ?
-Dzwonili z Policji . Podobno znaleźli go w jakimś lesie .. Z tego co mi powiedzieli to podobno było to zabójstwo przez uduszenie , bo był bardzo siny . Ale też miał jakieś blizny a pod nim leżał sznur z pętlą .. Wiesz . Jakby chciał się powiesić .
-No ale jak to .. Nasz De Gea ..- powiedział Pique .
-A dlaczego Ally to tak przezywała ? – zapytał Bartra .
-No bo ona z nim była kiedyś tam .. W Londynie się poznali i w ogóle .-zaczął Cesc – Tylko cicho ! Ja ci nie mówiłem .
  Co się dzieje do cholery ? Dlaczego on się zabił ? Lub dlaczego ktoś go zabił ? No co on takiego złego zrobił że spotkała go taka kara do cholery jasnej ? A jeszcze biedna Ally ..
*Shakira*
  Niepewnie podeszłam do drzwi i zapukałam .
-Mogę ? – zapytałam
-Tak – odpowiedziała po czym otworzyłam drzwi i weszłam do Ally . Siedziała na łóżku ze spuszczoną głową i roztrzepanymi brązowymi włosami .
-Nie płacz – powiedziałam i usiadłam obok niej i mocno przytuliłam.
-Ale to wszystko to moja wina . Sądziłam ,że jak się tu przeprowadzę to wszystko zniknie . Że wszystkie problemy znikną . A tu oo , musiałam go spotkać . No i jeszcze teraz on nie żyje – powiedziała i zaniosła się płaczem .
-Kocha..łaś go ?
-Niby wiesz, zdradzał mnie i w ogóle . Ale tak naprawdę to on był pierwszym chłopakiem, którego tak mocno kochałam . Może w ogóle nie przestałam go kochać , tylko tak mi się wydawało . Bo wiesz . Słowa ,,David nie żyje ‘’ zabolały mnie jeszcze bardziej niż wszystko co zdarzyło się wcześniej . A może ta śmierć to moja wina ?
-Nie , nawet nie mów , że to twoja wina .
-A co je…
-Nie , nic nie mów – przerwałam jej – Chodź , pójdziemy do Ciebie . Przepierzesz się i odświeżysz .
**Tydzień później-Ally**
  Cała ta śmierć , z perspektywy lekarzy , śledczych , policjantów i nawet redaktorów – to było samobójstwo .
W ogóle , jakie samobójstwo ?
Dlaczego ?
  Dzisiaj był pogrzeb . Nie poszłam na niego . Nie mogłam patrzeć , jak zakopują go kilka metrów w ziemii . No po prostu nie mogłam .
Siedziałam sama w domu i czekałam aż to wszystko się skończy . Równo o godzinie 14:33 usłyszałam otwieranie drzwi domu Pique . Chwyciłam czarną wiatrówkę i udałam się na cmentarz .
Droga zajęła mi około 20 minut . Cmentarz znajdywał się Eixample , więc trochę daleko od mojego domu .
Weszłam przez wielką bramę na cmentarz . Była już prawie 15 , a pogoda szczerze mówiąc była ,,pod psem’’ .
Szłam jasną ścieżką do tych grobów , które zostały postawione przez ostatni rok . Było ich dość sporo , ale grób Davida przyszło mi odnaleźć z łatwością .
Spojrzałam na nagrobek :
,,David De Gea Quintana
  7 listopada 1990-22 lipca 2013
Zmarł śmiercią tragiczną’’
Z moich oczu popłynęły łzy . Usiadłam na ławce naprzeciwko grobu i schowałam twarz w ręce po czym zaczęłam płakać .
Byłam słaba .
Tak cholernie słaba .
Dlaczego , dopiero teraz zdałam sobie sprawę , że go kocham ? Mimo tego wszystkiego ? Uciekałam przed nim dobre kilka lat . Nie dałam mu nic wytłumaczyć . A zresztą , wszyscy by tak zrobili . Ale dlaczego byłam taka głupia ? Kochałam w nim wszystko .Jego sposób bycia , ten jego ranny humor którym przewyższał niejedną kobietę w ciąży . Oglądałam jego każdy mecz , godzinami pocieszałam po porażce i cieszyłam się po zwycięstwie .
Ale za późno zdałam sobie z tego sprawę .
-Ally ? – usłyszałam głos za sobą . Spojrzałam za siebie i ujrzałam Bartrę .
-Co się stało ?
-Nic , przyszedłem tu tak .. – usiadł obok mnie – Mam coś dla Ciebie – powiedział i z kieszeni kurtki wyjął śnieżnobiałą kopertę – Ale przeczytaj w domu. – uśmiechnął się . Odwzajemniłam uśmiech i wstałam z ławki – Może cię odprowadzić ? – zapytał a ja tylko kiwnęłam głową . Razem udaliśmy się do domu. Chciałam zaprosić go na kawę , czy coś . Ale powiedział że musi wracać do syna .
 Jeszcze raz spojrzałam na kopertę po czym ją otworzyłam i wyjęłam z niej kartkę . Zaczęłam czytać .
,,Cześć Ally !
  Tatuś powiedział mi wszystko , że wujek David umarł i że bardzo cierpisz .
  Chciałem Ci tylko powiedzieć , że bardzo cie lubię . I że Cię zapraszam na herbatę , bo bardzo cię lubię . I jeśli nie lubisz herbaty to na kawę , a jeśli nie lubisz kawę to na jakiś sok . Jeśli masz ochotę i jeśli mnie lubisz .. Bo ja Ciebie bardzo . Jesteś najlepsza na świecie .
Alvaro ‘’
 Jeszcze raz spojrzałam na kartkę i mimowolnie się uśmiechnęłam . Chwyciłam telefon i napisałam SMS do Marca .
,,Pozdrów Alvaro ode mnie i powiedz że też go bardzo lubię J I na pewno skorzystam z zaproszenia , jeśli ty chcesz’’
Nie musiałam długo czekać na odpowiedź .
,,No oczywiście , ze chce ;) ‘’
  Odłożyłam telefon i spojrzałam na zegarek . Była 17 . Strasznie chciało mi się spać . Usiadłam na łóżku i przetarłam łzy , które co chwila spływały masowo z moich oczu . Położyłam się , a moje oczy coraz bardziej zaczęły się ,,kleić ‘’ .
,,Nie martw się , już niedługo wszystko będzie dobrze ‘’ – powiedział kobiecy , niemalże niesłyszalny głos , którego Ally nie usłyszała .

________________________
No to jest .
Mdły . Nie wyszedł mi . ;D
Liczę na komentarze ;)
Wiem , że BARDZO ,,DŁUGI'' :D Ale wiecie ,  wakacje niedługo . Oceny trzeba poprawić :D
I Puchar Konfederacji jest ;D
Więc wiecie .. :D

Capítulo Cinco

-Ja .. nie . – powiedziałam jednocześnie mieszając łyżeczką w moim deserze . Chłopiec nic nie powiedział tylko wstał ze swojego miejsca i mnie przytulił . Odwzajemniłam gest . Niesamowicie go polubiłam .
  Po kilku minutach , gdy mały już pochłonął swoje lody waniliowe a ja jakimś cudem zjadłam ten deser lodowy , udaliśmy się z powrotem na Camp Nou . Usiedliśmy na trybunach i obserwowaliśmy trening , który jeszcze trwał . Oczywiście Pique ganiał się z Fabregasem . Villa podstawił mu nogę a Cesc runął jak długi. Wszyscy zaczęli się śmiać a Pique dodatkowo ze śmiechu runął – i to prosto na Fabregasa na co słychać było jego głośny krzyk .
-Pique idioto – krzyczał przez śmiech .
 Jakieś 10 minut później cały ten trening się zakończył . Piłkarze przebrali się i po chwili obok mnie ustał Tello , Pique , Cesc i Bartra .
-Dzięki Ci – zaczął Marc – Nie wiem , ale chyba będę Ci dłużny do końca życia .
-Nie ma za co – zaśmiałam się . – To była przyjemność zająć się takim fajnym chłopakiem – spojrzałam na Alvaro który mrugnął do mnie .
-A tak poza tym to wystarczy że dzisiaj do mnie wpadniesz – zaczął Gerard . O nie . Co on znowu wymyślił – I ty też Ally – wskazał na mnie – Na kawkę – wyszczerzył się . Oho , ja już widzę ta jego kawkę . - Dzisiaj o 15 .
  Wróciłam do domu i włączyłam jakiś kanał muzyczny na którym leciała jakaś piosenka Pitbula . Spojrzałam na zegarek . Była 14 . Udałam się na górę i wyjęłam ciuchy w które następnie się ubrałam .
**Pique**
 Idzie mi lepiej niż myślałem . Wiem że Shakira mi na to nie pozwoliła , ale ja muszę coś z tym zrobić . Ally jest naprawdę świetna . Nigdy nie poznałem tak wspaniałej dziewczyny jak ona . A teraz przez Alvaro może wszystko pójdzie jeszcze łatwiej .. Dzisiaj postaram się wtrącić w życie kolejny etap mojego niezwykle inteligentnego jak na mój poziom pomysłu . Taak ! Samoocena to podstawa .
**Ally**
  Znowu spojrzałam na zegarek . Była 14:30 . Po raz pierwszy od przyjazdu postanowiłam włączyć Internet . Otworzyłam laptopa i weszłam na Facebook’a . Nic ciekawego tylko 22 powiadomienia i wszystko na temat mojego wyjazdu i kilka zaproszeń do gier . 12 wiadomości i wszystko na temat tego dlaczego się przeprowadziłam . Nie chciało mi się na to odpisywać więc z powrotem wyłączyłam laptopa . Chwyciłam telefon i zaczęłam się nim bawić .
14:50 . Dobra . Może już pójdę .
  Chwyciłam klucze i wyszłam z domu . Zamknęłam drzwi i ruszyłam w kierunku domu mojego sąsiada . Zapukałam i już po chwili w drzwiach ujrzałam Cesc’a .
-Cześć – uśmiechnął się – Wchooodź .
-Siemanoo – krzyknął Tello po czym podszedł do mnie i mnie przytulił .- Moja przyjaciółko
-Przyjacielu – zaśmiałam się .
-A mogę sobie z Tobą zrobić zdjęcie na fejsa ? – zapytał .
-No ze mną zawsze .
-Ale stop stop – powiedział Pique – Ja mam pomysł . – powiedział po czym zza pleców farbę do włosów i zabawnie poruszył brwiami . Zaraz , kurde co on odpierdziela ?
-Co to kurde jest Pique ? – zapytałam .
-Farba do włosów – wyszczerzył się – No weź , zmywalna .
-Pique ! – krzyknęłam .
-No ale proszę . Wiesz , spełnisz moje marzenia . Ja zawsze chciałem być fryzjerem .
-No pomyśl , będziesz brunetką . Taką fajną – zaśmiał się Marc .
-No właśnie , więc siadaj . Oj zmyje się no . Tylko zobaczymy jak będziesz wyglądać . Przyjdzie Aisha i ci zafarbuje . Moja fryzjerka .
  Nie wiem jaka ja jestem głupia , ale się zgodziłam . Boże , chroń mnie przed tymi idiotami i nigdy już nie pozwól zgodzić mi się na coś takiego . Pique chodził po pokoju i czytał ulotkę .
Przynajmniej to zrobi jakaś fryzjerka , bo gdyby to zrobił Pique to nie wiem czy moje włosy by to wytrzymały .
 Po kilku minutach do domu weszła blondynka . Przywitała się z nami .
-No to komu mam zafarbować włosy ? – zapytała a wszyscy wskazali na mnie . – Jestem Aisha . – podała mi rękę . Odwzajemniłam gest .
-Ally . – uśmiechnęłam się .
  Aisha przygotowała wszystko co potrzebne i kazała mi usiąść na krzesełku . Wygoniła chłopaków i zaczęła farbować moje włosy .
**2 godziny później**
-No . To gotowe – zaśmiała się . – Jeszcze tylko zdejmę Ci te sreberka i będziesz pełnoprawną brunetką .
-Matko – uśmiechnęłam się – A to odwracalne , prawda ?
-Oczywiściee .
  Po chwili zdjęła to coś co miałam na głowie . Powiedziała że nie mogę przejrzeć się na razie , tylko chłopacy pierwsi zobaczą .
 Wyszłam z nią z pokoju . Udałyśmy się do salonu gdzie chłopacy grali w Fife . Aisha zawołała chłopaków którzy w jednym momencie na mnie spojrzeli .
-O Jezu – zaczął Cesc .
-Aż tak źle ? – zapytałam .
-No chyba cie coś .. Walnęło . Matko Boska . Jezu jak ty pięknie wyglądasz – powiedział Pique na co wszyscy pokiwali głowami .
-No to teraz bez sweet foci się nie obejdzie – powiedział Cristian i klasnął w dłonie .
  Wszyscy usłyszeliśmy otwierające się drzwi i już po chwili do domu niczym tornado wparował Torres . Wszyscy spojrzeliśmy na niego pytająco .
-Oo . Jestem Fernando – podał mi rękę .
-A weź idź głąbie – zaśmiałam się – To ja , Ally .
-Ally ? Ale ty .. Ty przecież byłaś blondynką 
-No .. byłam .- powiedziałam i usłyszałam dźwięk Wavin ' Flag . Okazało się że to Torresa . Wszyscy zaśmialiśmy się i spojrzeliśmy na niego z pytającym spojrzeniem .
-No co ? – wyjął telefon z kieszeni – Wspomnienia . – odebrał telefon – Halo ?
  Wszyscy uważnie przyglądaliśmy się brunetowi , który co chwila zmieniał wyraz twarzy . Rozmawiał już dobre 5 minut .
-Kto to ? – szepnął do niego Pique wystawiając głowę zza kanapy . Torres tylko machnął na niego ręką i wyszedł z pomieszczenia . Spojrzeli na mnie a ja wzruszyłam ramionami
 Po kilku minutach rozmowy wszedł do pokoju . Spojrzał na nas ze łzami w oczach .
-Torres do cholery jasnej – zaczęłam – Co się stało ?
-David ..
-Co David ?
-On nie żyje .. – powiedział po czym poczułam jak do moich oczu zaczynają napływać łzy .

_________________________________

A no co tam ? :D Podoba się ? Mi nie . :D
Peeeeeeeeeeeeeeeeeeeeroszę o komentarze - Motywację .
Aktualnie sobie siedze , i sobie oglądam mecz Polska-Mołdawia :D Kurde . 1:1 -- Przerwa na ten aktualny czas jest :D 21:10 :D

Capítulo Cuatro

  Na świecie żyją sami kłamcy . Człowiek musi odróżnić zwykłych kłamców od tych , których warto kochać.

Spojrzałam na niego spod uniesionej brwi . Tęsknił ? Chyba za ciągłym kłamaniem.
-Może ze mną porozmawiasz ? – zapytał
-A mamy o czym ?
-No raczej – uśmiechnął się i znowu spojrzał w moje oczy. Jezu .. Znowu . Ally , musisz przestać kochać tego cholernego kłamcę . Nie kochasz go , nie ! – Ally .. Ja . Ja przepraszam .
-No to świetnie . A teraz przepraszam ale muszę iść – powiedziałam i od niego odeszłam . Powiedział coś jeszcze , czego nie usłyszałam . Ale to może dobrze bo jeszcze bym wróciła i zaczęła z nim rozmawiać .
  Do tej pory pamiętam wszystko co mi zrobił . Jak kłamał . Szedł rzekomo na spotkanie z Robinem ,a gdy raz zadzwoniłam do niego to nic nie wiedział . Od tamtego momentu musiałam poznać prawdę więc raz za nim wyszłam . Oczywiście nie poszedł do Robina , tylko do parku i zobaczyłam jak tak obściskuje się z jakąś blondynką . Zarezerwowałam pierwszy bilet do Warszawy i wróciłam do Polski i nie chciałam mieć nic wspólnego z Manchesterem , ani nawet Wielką Brytanią .
  Usiadłam na huśtawce i obserwowałam bawiących się piłkarzy . Spojrzałam na Davida . Siedział i obracał w ręku jakiś kubek wpatrując się w swoje niezwykle ciekawe buty . A zresztą .
Co on mnie interesuje ?
-Cześć – powiedział ,,ktoś’’ i usiadł obok mnie – Jestem Cristian . Poznaliśmy się .
-No cześć – uśmiechnęłam się i oparłam głowę o łańcuch huśtawki – Ally .
-Co robisz w Hiszpanii ? – zapytał .
-Przeprowadziłam się .. Tu jest stary dom moich rodziców więc po co miał tu stać taki pusty .
-No racja , racja – zaśmiał się – A skąd ?
-Z Polski .
-Wiem .. –zaczął się zastanawiać - Lewandowski ! – powiedział entuzjastycznie na co ja się zaśmiałam .
-Tak .
-A czym się interesujesz ?
-No tak to piłką nożną . Grałam kiedyś tam .. A studiuje . Fizjoterapie . No to znaczy .. studiowałam .
-Już cię lubię – zaśmiał się – Piłka Nożna i dziewczyna to idealne połączenie . Rzadko spotkałem się z takim połączeniem .
-To szkoda że nie znasz mojej starek drużyny .
-Jaka ?
-Polska Barcelona – wymamrotałam .
-Coo ? – zaśmiał się .
-Taak ! – odwzajemniłam – Nazwę wymyślił nasz ,,prezes typu : wali mnie to ‘’ . My nie miałyśmy nic do gadania . Stroje niebieskie . Z przodu logo klubu i reklama sponsora .
-To bardzo fajny prezes . Może się czegoś napijesz ?
-Okej .
*Kilka godzin później*
**Marc**
  Wróciłem do domu gdzieś tak o 22 . Nie chciało mi się tam siedzieć . A zresztą nie chciałem żeby Alvaro męczył się z opiekunka .
Kim w ogóle była ta dziewczyna ?
Niesamowicie przypominała mi .. Gaię . Te same oczy , tylko kolor włosów inny . Gaia była brunetką. Ally , bo chyba tak ma na imię . Pique mi coś o niej mówił na treningu . Że jest niesamowita i ładna . Nie miał racji . Ona jest piękna .
Kurde ..
Co ja do cholery jasnej pieprze ? Przecież obiecałem , ze nigdy nie spojrzę na żadną kobietę. Nigdy !
-Tata ! – usłyszałem w progu drzwi i już po chwili czułem jak do mojej nogi przytula się Alvaro .
-Alvi , nie męcz proszę tatusia – powiedziała pani Converro .
-Nie nie – zaśmiałem się – No cześć malcu – uklęknąłem przy nim i zmierzwiłem jego niesforną czuprynę .
-Kocham Cię – powiedział po czym wtulił się we mnie .
**Ally**
-Pique , proszę – powiedziałam i spojrzałam na niego jak na idiotę .
-Ale nawet nie ma mowy ! Zostajesz .
-No właśnie , nie tańczyłem z tobą jeszcze –powiedział Fernando jednocześnie rysując palcem w powietrzu .
-No widzisz . Jak Nando mówi coś , to się zazwyczaj słucha .- stwierdził Mata .-A zresztą ja tez z tobą nie tańczyłem kurde .
-Dobra , nikt z nią nie tańczył – wtrącił Pique .
-Idę.
-Nie !
-Tak Gerard !
-Nie !
-Tak !
-Nie kurde i koniec !
-Tak !
-No nie i koniec kropka – powiedział – Shaki no !
-Chodź ze mną – powiedziała i złapała mnie za rękę i poprowadziła do łazienki .
  Ustałam przy umywalce i oparłam się o nią . Spojrzałam na dziewczynę pytająco i czekałam aż coś powie . Od jakiejś godziny próbowałam stąd iść . David się znowu mnie uczepił , chodził za mną i prosił o jakąś rozmowę . Ale co to mu da do cholery jasnej ? Co on myśli że ja do niego wrócę ? Że zapomnę ? Powiem ,,Ach , dobrze wybaczam ci bo jestem totalną idiotką która myśli że się zmieniłeś’’ . Aa nie ! Tak nie będzie .
-Ally , mogę cię o coś zapytać ?
-Tak .
-Skąd znasz Davida ? Wiem , nie musisz mi mówić bo mnie nie znasz . Ale naprawdę , uważaj na niego .
-Skąd go znam ? – wypuściłam ciężko powietrze – No bo to było tak , że wyjechałam na obóz w ostatniej klasie liceum . No tak po maturze na pożegnanie . Wyjechaliśmy do Manchesteru . Chłopacy namówili mnie na mecz Manchesteru United z City . A że ja przecież kocham piłkę to nie mogłam im odmówić , prawda ? No więc się zgodziłam . Po meczu oni czekali na piłkarzy , żeby zgarnąć jakiś autograf czy coś . Ja wtedy zasłabłam i on wtedy chciał być tym bohaterem i tak to się zaczęło . Zadzwonił po karetkę i potem wszystko jakoś samo poszło .. Musiałam leżeć tam w szpitalu bo były komplikacje z sercem i on mi pomagał . Potem wróciłam do Polski , ale on namawiał mnie żebym przyjechała na mecz i ogólnie odwiedziła go . No to tak zrobiłam i wtedy to już w ogóle .. Pocałował mnie i od tamtej pory byliśmy parą . Przeprowadziłam się do Manchesteru . I on wtedy zaczął się dziwnie zachowywać . Codziennie wychodził niby do Robina , ale jak się okazało to było kłamstwem . Znalazłam go w parku jak obściskiwał jakąś blondynkę . Tłumaczył się , że to nie tak . Wmawiał mi że mnie kocha i że to błąd i że to naprawi . Ale wtedy wyprowadziłam się do Polski i zerwałam z nim kontakt .. aż do dzisiaj .
-Historia jak z filmu- zaśmiała się . – Wiem jaki on jest .. Opowiadał kiedyś o jakiejś Ally . No właśnie o tobie . Przyjechał na zgrupowanie i opowiadał jaka to jesteś wspaniała i piękna . No racje miał . Ale jak on mógł . Zawsze wiedziałam że nie jest wierny , ale myślałam ze ,,ta’’ Ally go zmieni . Ale kurde się myliłam . Nie daj mu się omotać , proszę – powiedziała i mnie przytuliła .
*Tydzień później*
  Jestem tu już ponad tydzień . Pokochałam ten klimat i w ogóle ludzi .
Zaprzyjaźniłam się z Shakirą , Pique , Cesc’iem i Tello . Dzisiaj mam zaproszenie na przedsezonowy trening Barcelony . No to pójdę , no bo jak mam nie iść ? Przecież Pique zaraz by coś tam na mnie nagadał że nie dobra , albo się jeszcze nie daj Boże obraził . A wtedy kto robiłby mi zakupy jakbym była chora , no kurde kto ?
Była 10 , a ja jeszcze leżałam w łóżku . Wstałam i ubrałam się . Kochałam Hiszpańską pogodę . Uwielbiałam taki upał .
 Usłyszałam dzwonek więc zeszłam i otworzyłam drzwi . W drzwiach ujrzałam Shakirę .
-Czeeść – powiedziała pocałowała mnie w policzek – Muszę się ciebie poradzić .
-Mnie ? Ojoj – Zaśmiałam się –No to mów co ci leży na sercu .
-Bo ja .. – zaczęła – Ja jestem w ciąży .
-O Jezu – powiedziałam – To przecież wspaniale – zaczęłam skakać z radości – A co na to Pique ?
-No właśnie , nie powiedziałam mu jeszcze . Boje się .
-No ale czego ? – spojrzałam na nią .
-No bo .. On jest młody . Jest piłkarzem i w ogóle . Zaraz wszyscy by gadali …
-No ale przestań . Przecież Gerard cie kocha i na pewno chce mieć z Tobą dziecko . Będzie wniebowzięty , mówię ci .
*Kilka godzin później*
  Udałam się w kierunku Camp Nou . Po około 5 minutach byłam już na miejscu . Pokazałam ochroniarzowi kartę , którą wcześniej dostałam od Pique i udałam się na trybuny . Po chwili w moją stronę odwrócił się Cristian , powiedział coś do chłopaków i po chwili wszyscy zaczęli się szczerzyć i machali w moją stronę . Odmachałam im .
-Ale no proszę – usłyszałam za sobą – Tylko dzisiaj .- odwróciłam się i ujrzałam Marc’a . Za nim stał jakiś chłopczyk . Wyglądał na przestraszonego .
-Ale Marc . A co jak nie wie .. Dostanie piłką ? Przecież wiesz jakiego Gerard ma cela . Nie chce brać na to takiej odpowiedzialności !
-Ale opiekunka się rozchorowała . No i nie mam gdzie go zostawić.
-Przepraszam – wtrąciłam . No co ? Trzeba jakoś pomóc koledze w potrzebie – Może .. ja mogę jakoś pomóc ? Nie wiem .. Wezmę chłopca na lody . Albo coś – podrapałam się niepewnie po głowie . Marc spojrzał na mnie z wdzięcznością w oczach .
-Dziękuję – szepnął – To jest Ally – wskazał na mnie a zza niego wyjrzał śliczny chłopiec – A to jest Alvaro .
-Cześć Alvaro – uklęknęłam przed nim – Masz może ochotę na lody ? – powiedziałam na co malec energicznie pokiwał głową . No to idziemy !
  Po jakiś 4 minutach mały zaprowadził mnie do jego zdaniem najlepszej lodziarni . Zamówiliśmy lody i usiedliśmy przy stoliku .Było gorąco . Ba , Barcelona ! Ale przecież taka temperatura nie jest mi straszna , o nie.
-Często chodzisz z bratem na treningi? – zapytałam .
-Ale jakim bratem?– Alvaro przerwał jedzenie lodów .- Nie mam brata .
-No a Marc . Przecież ..
-Ale tata to nie brat.. to mój tata . - zaśmiał się
-Tata ? –Powtórzyłam . On ma dziecko ?
-No tak . A ty masz tatę ? – zapytał ,wznawiając' pochłanianie swojego loda

___________

No to proszę .. Jest . Jakiś taki mdły . Nie mam ostatnio weny ..No mi się w każdym razie nie podoba , ale ocenę pozostawiam wam ..Następny prawdopodobnie za tydzień .. No chyba że coś mnie tknie i postanowię dodać wcześniej :D
Proszę . Zastrzeżenia ? Problemy ? Pytania ?
Chcesz być informowany o rozdziałach ? Śmiało pisz na gg lub pod rozdziałem gdzie chcesz być informowany .. :D Pod nowym postem , na gg , na skype , na poczcie . Śmiało pisz :)
GG - 17928803

Capítulo Tres

El verdadero amor no puede terminar felizmente, porque el verdadero amor no tiene fin.


-No właśnie . To jest Cesc , a to Pedro – wskazał na zawodników .
-Ally – powiedziałam i powitałam się z Hiszpanami .
-A no właśnie. Musimy nauczyć ją grać w siatkówkę ! – powiedział Pique , na co ja tylko pokręciłam głową i się uśmiechnęłam .
-Najpierw to ty sam się naucz – zaśmiał się Rodriguez .
-Ja umiem ! – powiedział Gerard i udawał obrażonego .- A tak w ogóle , to ja robię imprezę , ale jak nie umiem grać w siatkówkę to was nie zaproszę , no nie .
-Oj Geri – zaśmiał się Fabregas i puknął go w plecy– Nas nie zaprosisz ? A tak w ogóle to z jakiej okazji ? -Powitalną , dla mojej tej oto sąsiadki – wskazał na mnie .

-Oo ! – ciągnął dalej Cesc – A zaprosisz Ramosa ? i Torresa ? No weź! -Spoko , zaproszę wszystkich którzy są w Hiszpanii , czyli cała Reprezentacja , klub . Ale was nie .
-No dobra Pique ! – krzyknął Rodriguez – Jesteś najlepszym siatkarzem na świecie ! Pasuje ?
-No jeszcze coś – powiedział i teatralnie przejechał ręką po włosach .
-I najprzystojniejszym – wymamrotał niesłyszalnie Cesc .
-Jakim ? – dopytał się Pique .
-Najprzystojniejszym –znowu wymamrotał .
-No powtórz , bo nie słyszałem .
-Najprzystojniejszym ! – powiedział już normalnym tonem .
-Oj droczę się tylko .
  Cały dzień spędziłam z chłopakami na plaży , przyjmując lekcję od mistrza siatkówki – Gerarda Pique . Później udałam się do domu . Na zegarku widniała godzina 21:20 , więc położyłam się spać . Po takim dniu to było wręcz wskazane .
  Rano obudziło mnie pukanie do drzwi i dzwonek . Szybko założyłam bluzę i udałam się na dół . Otworzyłam drzwi w których stał piłkarz .
-Mam nadzieję że cię nie obudziłem – spojrzał na mnie z pytającym spojrzeniem .
-Nie nie . – spojrzałam na zegarek który wskazywał 10:55 – I tak za pięć minut mój telefon zacznie dzwonić .
-Ooo, to dobrze – zaczął – A i ten . No właśnie planuje kiedy by to zrobić tą imprezę . I tak myślę i myślę . I wpadłem na pomysł , żeby zrobić to jutro ! – uśmiechnął się.
-Mi to obojętne . – zaśmiałam się – Ale powiedz mi , po co mi ta cała impreza ?
-No jak to po co ! No zapoznasz chłopaków .
-Dobra dobra . To pomogę ci .
-No co ty . Nie , nie , nie ! Ja sam wszystko zrobię. Ty się nie przejmuj , widzę to .Mam już wizję całej imprezy. Po prostu przyjdź jutro o 18 . A propos . Jak usłyszysz głośną muzykę , to nie dzwoń na policje ! – zaśmiał się- To ja cię zostawiam i idę po Cesc’a , Marc’a , Pedro i kilku innych ziomów i zrobimy wszystko sami .
-Okej – uśmiechnęłam się i wróciłam do pokoju . Chwyciłam ubrania i udałam się do sklepu , kupić coś na tą jutrzejszą imprezę , bo przecież nie pójdę w spodenkach .
  Udałam się do Arenas De Barcelona. Po około dwóch godzinach chodzenia po centrum , głównie w celu rozejrzenia się po czymś do domu udałam się do Strasburg Coffe . Kupiłam kawę i wróciłam do domu .
**Następnego Dnia**Była już 15 , więc powoli zaczęłam przygotowywać się do imprezy . Słychać było śmiech Pique . Spojrzałam przez okno i uśmiechnęłam się mimowolnie widząc Gerarda całego mokrego i oblewanego wodą ze szlaucha . Oczywiście oblewał go nie kto inny jak Cesc .
  Wróciłam do swojego zajęcia . Umyłam i wysuszyłam włosy oraz przygotowałam swój strój . Włosy uczesałam w niedbałego koka . Założyłam sukienkę i udałam się do mojego sąsiada . Zamknęłam drzwi na klucz i ruszyłam w stronę domu Pique . Zadzwoniłam dzwonkiem i już po chwili w drzwiach stał wysoki brunet .
-Yy – zaczęłam niepewnie . Kompletnie nie wiedziałam co powiedzieć. Stałam tak w osłupieniu . Błagam Cię Boże ! Daj mi możliwość wyduszenia z siebie jakiegokolwiek słowa ! – Jest Gerard ? – matko . Właśnie w tym momencie zdałam sobie sprawę z wielkiej inteligencji jaka we mnie panuje .
-Tak tak . Jest – uśmiechnął się . Miał taki piękny uśmiech . Stooop ! – Wejdź – powiedział – Jestem Marc – podał mi swoją dłoń .
-Ally – odwzajemniłam gest . Mam nadzieję że nie myśli o mnie jak o totalnej idiotce .
  Weszłam do środka i już po chwili obok mnie stał Cesc .
-Cześć – uśmiechnął się – Chodź , zapoznasz się .
-To za chwile – spojrzałam na niego .
-No to poczekam .A może oprowadzę się po domu Geriendzi ? Bo wiesz . Duży dom jeszcze się zgubisz – zaśmiał się .
-No dobra . To chodźmy . – powiedziałam i już po chwili udaliśmy się na  zwiedzanie domu ,,Geriendzi’’ ? Na dole znajdywała się kuchnia , łazienka i salon a na górze siłownia , sypialnia , łazienka . Oczywiście wyszliśmy do ogrodu , w którym to raczej odbywała się cała ta impreza . Był tam duży basen i pełno piłkarzy z dziewczynami .
-Poczekaj tu a ja pójdę po coś do picia – powiedział i udał się do środka .
  Usiadłam na krzesełku na tarasie i zaczęłam rozglądać się dookoła . Swój wzrok wbiłam w niebo . Czekałam na Cesc’a i jednocześnie szukałam Pique , który całkowicie zniknął z mojego pola widzenia .
-O no właśnie , Shaak – usłyszałam głos Gerarda – To jest Ally . Ally – Shaki .
-Czeeść – podała mi rękę – Widzę że nie za bardzo znasz ludzi – zaśmiała się .
-No tak trochę – uśmiechnęłam się i odwzajemniłam gest .
-Chodź , zapoznam cię z Bartrą i Tello – powiedział entuzjastycznie Gerard po czym Shakira rzuciła mu spojrzenie , raczej z tych w stylu ,,Co ty odwalasz ‘’
  Gerard chwycił moją rękę i zaprowadził mnie w stronę końca ogrodu , gdzie siedziało kilka osób . Podeszliśmy do Marc’a i Cristian’a .
-Siema – zaczął Gerard – To jest Ally – wskazał na mnie – A to jest Marc . A to Tello . Cristian jak kto woli – zaśmiał się po czym obydwaj wstali i przywitali się ze mną . Jezu jak ja nie lubię poznawać ludzi ! Znałam zawodników Blaugrany , ale Marc’a zbyt nie kojarzyłam . Z tego co słyszałam , przeważnie siedział na ławce .
 Miał ładny uśmiech . Ba ! Nawet bardzo ładny .
**Gerard**
-Zabieram ją – powiedziałem- Zaraz przyjdzie do was z powrotem , chyba że nie będzie chciała-spojrzałem na Tello , który z całą pewnością stwierdził właśnie w tym momencie , ze Ally jest niesamowicie ładna . Co jak co , ale na niego nie chciałem jej narażać . Cristian to dobry przyjaciel , ale zmienia dziewczyny niemalże jak rękawiczki – To jest Fernando , ale pewnie go znasz . Oo . Patrz . Właśnie przyszedł Ramos – zaśmiałem się – Patrz co się będzie działo .
-Ramooos !  – podbiegł do niego Nando
-Fernando mój ! – powiedział Ramos i po chwili dwaj najlepsi przyjaciele już wpadli sobie w ramiona
.
-Oni tak zawsze ? – zaśmiała się Ally
-Taak – powiedziałem i uśmiechnąłem się – Best Friend Forever czy jakoś tak .
-Oo , a tam David . No ten De Gea , wiesz o co chodzi – powiedziałem po czym spojrzałem na dziewczynę której uśmiech przeobraził się w obojętny wyraz twarzy – Ja pójdę do Shaki a ty się baaw – zaśmiałem się i udałem się w stronę mojej dziewczyny .
-Nie kombinuj – powiedziała i przytuliła się do mnie .
-Ale ja nie kombinuje – uśmiechnąłem się .
-Nie , wcale . – zaśmiała się .
**Ally**
-Al. ? – usłyszałam za sobą . Odwróciłam się i ujrzałam David’a – Co ty robisz w Barcelonie ?
-Przeprowadziłam się . – odpowiedziałam .
-Tęskniłem – wpatrywał się w moje oczy

______
A no siema no :D
No to proszę ten zagmatwany , 3 rozdział :D
Taaaaaaaak się cieszę że Chelsea wygrała LE <3 Moja Chelsea <3
Najbardziej szkoda mi finału Copa Del Rey ..
Ale no cóż . Bywa .
Hala Madrid , Visca El Barca i niech moc The Blues  będzie z nami :D
A jutro CZYMAĆ CZA kciuki za Bayern .. Nie wybaczę im tego ,,07 zgłoś się '' :D A Borussi tym bardziej tego 4-3 . Ach :D
Następny rozdział za jakiś tydzień :D
A no i nie może zabraknać gratulacji dla Reprezentacji Polski w siatkówce po zwycięstwie 3;1 nad Serbią , jutro mam nadzieję że również :D
No i Vive , mistrz Polski :D Najlepszego w FF.
No to chyba będzie tyle .. :D
A no i zabrałam się za tworzenie niezwykle pomysłowego (ahahaha) zwiastunka (ahahaha) do tego oto opowiadania :D

Capítulo Dos

    Wylądowałam . Udałam się do taśmy , chwyciłam swoją walizkę i udałam się na postój taksówek . Pokazałam taksówkarzowi kartkę z adresem . Uśmiechnął się i zawiózł na miejsce . Zapłaciłam i udałam się do środka . Dom z zewnątrz był piękny . Biały , a dookoła dużo zieleni , ogródek . Dałabym sobie rękę uciąć , że ktoś musiał o to dbać .
  Musiałam udać się do domu obok , w celu uzyskania kluczy . Wiem , to było bardzo dziwne . Ale podobno tu mieszka ktoś kto ma te klucze .
Udałam się do tego domu . Zapukałam i już po chwili usłyszałam schodzącego po schodach mężczyznę . Zaczął majstrować przy kluczach i w końcu otworzył .
 Przede mną stanął Gerard Pique .
-Yy .. – zaczęłam – Ja jestem Ally i miałam zgłosić się tu po klucze do tamtego – wskazałam na dom – domu .
-Oczywiście już Ci daj – uśmiechnął się i udał się po klucze . Wręczył mi je – Miło ze ktoś tu wrócił – Puścił mi oczko . Uśmiechnęłam się-Jeśli będziesz czegoś potrzebować to wal śmiało – powiedział po czym kiwnęłam głową i udałam się do domu .
  Czy ktoś to widział ?!
 Wszystkie walizki wniosłam na schody pokryte brązowymi płytkami . Przekręciłam kluczyk i powoli weszłam do domu . Rozejrzałam się . Było pięknie , nowocześnie . Zupełnie nie jak na lata 90 .
  Na dole był salon , łazienka , kuchnia . Na górze natomiast sypialnia , łazienka , pokój gościnny oraz pokój do pracy . Wróciłam po moje walizki i wniosłam je do sypialni . Zeszłam do kuchni . Na blacie leżała jakaś kartka . Chwyciłam ją i przeczytałam .
,, 21 Czerwca 1998
Droga Ally .
Jeśli czytasz tą kartkę , to zapewne mnie i mamy już nie ma .
Wszystko w tym domu się zmieniło . W 2012 roku mieli przemeblować , więc raczej już nie zasmakuje ten dom lat 90 . Po śmierci mojej i Twojej mamy , dom jest całkowicie do twojej dyspozycji . Wiem że to nie czas na myślenie o śmierci , ale ostatnio jakoś dziwnie się czuje . Czuje jakby miało stać się coś złego .
Do tego domu już nigdy nie wrócimy . Pozostaniemy w Polsce aż do śmierci , ale jak już wspomniałem . Jeśli czytasz ten list pewnie nas już nie ma .
 Pamiętaj , że Cię bardzo kochamy , nasza malutka . ‘’
 Z moich oczu popłynęły łzy . 21 Czerwca , dokładnie dzień przed ich wypadkiem . Złożyłam kartkę na pół i schowałam ją do kieszeni . Wytarłam łzy o rękaw i udałam się na górę . Chwyciłam torbę i zaczęłam się wypakowywać . W pewnym momencie usłyszałam dzwonek do drzwi . Udałam się na dół i otworzyłam .
-Witaj – powiedział piłkarz – Tak siedziałem sobie w domu , i myślałem . Może Ci w czymś pomóc ? W końcu jestem tutaj jedynym sąsiadem z którym chociaż raz rozmawiałaś . A tak właściwie jestem Gerard Pique – podał mi rękę i się uśmiechnął .
-Wiem – zaśmiałam się – Ally Martez – uścisnęłam jego dłoń .
-To pomóc Ci w czymś ?
-Nie trzeba – powiedziałam – Ale może zostaniesz na kawę ? Herbatę ewentualnie .
-Z chęcią .
-To zapraszam – uśmiechnęłam się po czym zamknęłam drzwi i udałam się do kuchni . Włączyłam stojący tam Express i wyjęłam dwa kubki z szafki , które najpierw przeczyściłam .
-Czym się zajmujesz ? – zapytał gdy podałam mu kubek z kawą .
-Jaaa – wypuściłam powietrze – Wcześniej grałam w piłkę , ale teraz nie mogę , niestety . A tak to rok fizjoterapii . A teraz to nie wiem , bo raczej nie mam jak kontynuować studiów , zwłaszcza że do szkoły poszłam rok wcześniej .
-Oo , fizjoterapia – zaśmiał się – A dlaczego zaczęłaś to studiować ?
-Chciałam Kulturę Fizyczną , ale niestety nie mogę . – Dlaczego ja mu to mówię ? – Tak jakoś samo wyszło..
**Pięć godzin później**
  Po kilku godzinach spędzonych w towarzystwie Gerarda , który upierał się przy powieszeniu kilku ramek na ścianie , bo jak on to powiedział , to on jest tu mężczyzną , Piqie wpadł na genialny pomysł .
-Wiesz co – zaczął . Gdybyśmy żyli w kreskówce , nad jego głową pojawiłaby się teraz żarówka – Zrobimy imprezę powitalną ! To znaczy ja zrobię ją dla Ciebie . Zaproszę kilka osób , poznasz ich . Dobra ?
-No nie wiem .
-No proszę proszę proszę ! – zrobił minę kota ze Shreka – Proszę ! To znaczy , ja nie przyjmę odmowy . Więc za kilka dni możesz szykować się mentalnie na zapoznanie się . A jutro oprowadzę Cię po Barcelonie , dobra ?
-A nie masz treningów ? – zaśmiałam się .
-Nie , właśnie nie mam . Mamy dwa tygodnie wolnego przed zgrupowaniem na Puchar Konfederacji . A teraz się ulotnię , bo widzę że zaraz uśniesz – powiedział i uśmiechnął się – Śpij dobrze, pierwszy sen w nowym miejscu – śmiesznie poruszył brwiami .
-No to cześć . – uśmiechnęłam się .
-Do jutra – pomachał gdy już był na chodniku .
  Udałam się do sypialni w ekspresowym tempie i położyłam się . Niespełna pięć minut później oddałam się w objęcia Morfeusza .
**Następnego Dnia**
  Obudziły mnie promienie słońca padające przed okno . Wstałam z łóżka i poczułam się wypoczęta . Chwyciłam ciuchy i przebrałam się .
 Ten dzień postanowiłam spędzić na słodkim lenistwie . Udałam się do sklepu , próbując dogadać się ze sprzedawcą . Na szczęście te kilka lat poświęciłam na wzbogacanie mojego Hiszpańskiego .
 Później udałam się na plażę . Leżałam na piasku i wsłuchiwałam się w morze oraz rozweselonych ludzi . W pewnym momencie poczułam , że ktoś nade mną staje . Otworzyłam oczy
-Cześć sąsiadko – powiedział rozweselony Pique . Pod pachą dzierżył piłkę do siatkówki .
-Cześć-uśmiechnęłam się- A Tobie sąsiedzie nie pomyliły się dyscypliny ? – zaśmiałam się i wstałam z ręcznika .
-Może z nami zagrasz ?
-Nie , nie . – odparłam – Nie umiem za bardzo . Grałam tylko w nożną .
-No ale poczekaj . Nauczymy cię ! A no właśnie .- zaczął – Cesc , Pedro ! Chodźcie tu .

______________________
Jakiś taki sztywny , nie podoba mi się :D Ale ocene pozostawiam wam <nieliczni :D > ! :D
I ten .. :D
Jak sądzicie , co będzie z nauki siatkówki w szkole : Pique , Cesc and Peeedro ? :D 

Capítulo Uno

  Siedziałam na ławce przed uczelnią . Szkoła rok wcześniej . No tak . Właśnie skończyłam pierwszy rok studiowania fizjoterapii , ale i tak wszyscy sądzili że umiejętności mam jak po 4 latach studiów .
 Miałam dość tej ciągłej monotonni . Miałam dość mieszkania w Polsce . Chciałam wyprowadzić się stąd jak najdalej , a najlepiej powrócić do korzeni jej ojca – Hiszpanii .
 Schowałam książkę , której i tak nie czytałam i ruszyłam w stronę domu . Właśnie dzisiaj zaczęłam Wakacje . Wczoraj była ostatnia sesja , a dzisiaj już wolność do października .
Weszłam do domu i położyłam torbę na krzesełku po czym otworzyłam szafkę ze szklankami . Zauważyłam wystający papierek . Ciekawość wzięła górę i już trzymałam go w ręku i otwierałam kopertę. Zaczęłam czytać .
Co ?! Z tego wynika , że gdy ukończę pełnoletniość mogę sama zamieszkać w Hiszpanii , w domu mojego taty . Zaraz ,zaraz . Data wysłania listu .. 3 lata temu ?! No pięknie !
-Cześć Ally – powiedział Maciek gdy wszedł do kuchni i cmoknął mnie w policzek – Co tam masz ? – uśmiechnął się .
-A nic .. – powiedziałam po czym chwyciłam torbę i razem z listem udałam się do swojego pokoju . czy to byłoby poważne , gdybym wzięła i się tak po prostu wyprowadziła z Polski do Hiszpanii ? No tak po prostu , nikomu nie mówiąc . Wsiąść w pierwszy lepszy samolot . Nie , no przecież nie jestem dzieckiem . Muszę z nią porozmawiać . Dlaczego nigdy nie powiedziała mi o tym , że mogę zostawić to paskudne życie i wyjechać do Hiszpanii o której zawsze marzyłam ?
  Siedziałam na łóżku i wpatrywałam się w okno . Za oknem widziałam tylko Wisłę i mnóstwo budynków . Ciągle zastanawiałam się nad tym , dlaczego ona nic mi nie powiedziała . Wiedziała , że to szansa dla mnie na lepsze i całkowicie nowe życie . No bo kto nie chciałby wyjechać i zacząć wszystko od nowa ? Tak od całkowitego zera ? Doszczętnie połamać kartę sim i zapomnieć o wszystkim co było ? Tylko że tak się nie da .
 Usłyszałam dźwięk otwierających się drzwi do mojego pokoju . Odwróciłam się i spostrzegłam ciocię . Spojrzała na kopertę która nadal trzymałam w dłoniach .
-Już wiesz – zaczęła – Przepraszam .
-Dlaczego ? – zapytałam – Dlaczego nic mi nie powiedziałaś ? Przecież doskonale wiesz że marzyłam o tym od kilku dobrych lat ?
-Bo ja Cię kocham . My Cię kochamy . Nie chce żebyś wyjechała kilka tysięcy kilometrów od nas .
-Ale skoro mnie kochasz – złapałam ją za rękę – Powinnaś mi o tym powiedzieć .
-Tak , wiem . Przepraszam – po jej policzku popłynęła łza
-Ejejejej , nie płacz – powiedziałam i mocno ją przytuliłam – Nie chce żebyś płakała .
-To .. kiedy wylatujesz ? – uśmiechnęła się mimowolnie .
-A kiedy mogę ?-odwzajemniłam uśmiech
-Choćby jutro . Ale masz nas odwiedzać . I dzwonić do nas . – przytuliła mnie . – Pakuj się a my zarezerwujemy ci lot . Z tego co wiem ten dom jest na jakimś osiedlu w Les Corts całkiem blisko Camp Nou . – powiedziała i wyszła z pokoju .
  Wypuściłam powietrze i wyciągnęłam torbę z szafy . Z wszystkich szafek powywalałam ubrania i różne rzeczy i zaczęłam je pakować .
Miałam nadzieję , że to będzie oznaczać coś kompletnie nowego . Że wszystkie stare rozdziały zostaną zamknięte i nikt nie będzie ich rozpamiętywał .
**Następnego Dnia**
  Obudziłam się o 6 rano . Samolot miałam o 10 . Wstałam i ubrałam się i wszystkie walizki położyłam przy drzwiach . Była już 7 więc postanowiłam sprawdzić czy aby na pewno wszystko wzięłam i o niczym nie zapomniałam . Ostatecznie o 8 ciocia wstała i razem z Maćkiem zapakowaliśmy wszystkie walizki do jego samochodu . O 9 pojechaliśmy na lotnisko .
-Ale pamiętaj , nie zapominaj dzwonić – powiedziała po raz kolejny – I wyślij nam kartkę i jak dolecisz to zadzwoń . – z jej oczu zaczęły spływać łzy . Przytuliła mnie .
-No to szczęśliwej podróży – powiedział Maciek i również mnie przytulił .
-Kocham Cię – w moją stronę rzucił się Mikołaj i Maja .
-Ja was też – odpowiedziałam i mocno ich przytuliłam .
 Chwilę potem już siedziałam w samolocie . W drodze po lepsze życie .


Krótki i badziewny ale pisany o 4 nad ranem :D Także wiecie :D 

Prólogo

  Siedział na trybunach obserwując postępy swojego jedynego i ukochanego syna w szkółce FC Barcelony . Uśmiech nie schodził mu z twarzy gdy widział ten zapał w oczach syna , mimo tego że miał 4 lata . Potrafił już grać i jak sam sądził , bardzo tego chciał .
  Od kiedy jego żona zmarła w wypadku , zaklinał się że już nigdy nie spojrzy na żadną kobietę .
Do czasu .
  Gdyby cofnął się w czasie , zobaczyłby ten feralny poranek , w którym na miły początek dnia pokłócił się z Gaią . Ona wsiadła do samochodu a on został z Alvaro . Była zdenerwowana . Jechała na rozmowę o pracę.
 O jej śmierci dowiedział się gdy ta była już po akcjach reanimacyjnych . Łaskawi lekarze w końcu do niego zadzwonili , aby powiadomić go o śmierci swojej narzeczonej . No cóż , przynajmniej w ogóle mu o tym powiedzieli . Raczyli .
  Dokładnie pamiętał wszystko . Pamiętał gdy wszedł do Sali , w której leżała jego ukochana podłączona do różnego rodzaju urządzeń . W tle słychać było tylko pikanie maszyny . Usiadł wtedy obok niej i chwycił jej dłoń, a po jego policzkach zaczęły spływać łzy . W pewnym momencie dało się słyszeć ten okropny dźwięk . Dźwięk , który oznaczał koniec .
------------
-Ally! – krzyknęła ciocia wbiegając po schodach w tempie którego pozazdrościć mógł jej nawet sam Usain Bolt.
-Co się stało ? – podeszłam do niej i zachichotałam widząc w jakim jest stanie . Musiała chyba biec przez całe Śródmieście , jak nic ! Ba , nawet przez całą Warszawę .
-Mamy !
-Co mamy ?
-Przeszczep ! Znalazł się dawca ! – powiedziała po czym obydwie mocno się przytuliły .


Krótki , ale jest :D Mam nadzieję że przypadnie wam do gustu :D A co do poprzedniego opowiadania , to obiecuje że niedługo pojawi się kolejny i ostatni rozdział ! ;)