Epílogo

,,Dziś zamknę oczy, policzę do dziesięciu
Pstryczek, nim otworzę je, życie nabierze sensu
Kolory tęczy znów chwycę bez trudu
Bo życie to największy ze wszystkich cudów''

Koniecznie proszę o przeczytanie notki pod rozdziałem ! :)
*2 miesiące po ślubie-marzec 2014*
-Pani Ally Bartra – Martez ? – zapytał lekarz stając przede mną .
-T..tak – powiedziałam niepewnie i wstałam idąc za nim do gabinetu .
-Mam dla pani świetną wiadomość ! – uśmiechnął się . – Jest pani w ciąży . 3 miesiąc , jeszcze nie wiemy jaka to płeć – powiedział po czym w moich oczach pojawiły się łzy – Coś się stało ?
-Nie .. nie . – uśmiechnęłam się – To wspaniale !
-Cieszę się że pani się cieszy . Proszę przyjść za dwa tygodnie z mężem na badanie USG .
-Oczywiście .. przyjdę .
  *3 godziny później*
       Siedziałam w kuchni czekając na Marc’a i jednocześnie robiąc herbatę dla Alvaro , bo biedak się rozchorował .
Jestem w ciąży ? Do tej pory sądziłam że to niemożliwe .. Były komplikacje i było to stwierdzone przez mojego lekarza jeszcze przed przyjazdem do Barcelony , i to dość długo przed nim .          
     Powiedziałam to wszystko Marc’owi . A teraz ooo .. Jestem w ciąży !
-Kochanie – krzyknął w drzwiach – Już jestem – podbiegł do mnie i mnie pocałował . Spojrzałam na niego . – Co się stało ? Płakałaś ?
-Ja .. Marc ja jestem w .. w ciaży – wydukałam i rozpłakałam się .. Sama nie wiem dlaczego
-Co ?! Ale przecież to wspaniale ! – zaczął skakać i cieszyć się – Dlaczego płaczesz ? Nie płacz ! – znowu mnie pocałował .
-Tato – powiedział zaspany Alvaro – Czemu krzyczysz i skaczesz ?- przetarł oczy .
-Będziesz miał siostrzyczkę! Albo braciszka !
*5 miesięcy później-Marc*
     Ally cały czas chodziła zdenerwowana . No ale w końcu , kobieta w ciąży . Ale mi to ani trochę nie przeszkadzało . Wręcz przeciwnie . Cały czas też twierdzi ,że zbrzydła .. No ja się pytam jakim cudem ona zbrzydła ? Dla mnie z miesiąca na miesiąc , od samego poznania robiła się coraz piękniejsza . Już nie wróciła do blondu , chociaż miała taki zamiar . Ale uznała ze jednak już się przyzwyczaiła do bycia brunetką .
   A ten brzuszek , z moim skarbem w środku przyprawiał mnie o dumę . Dumę , że w końcu będę miał córkę . Postanowiliśmy , że nazwiemy ją Maja .
No i czego więcej tu pragnąć ? Mam wspaniałą żonę , syna i niedługo córkę . Już za tydzień Ally ma termin porodu , więc wszyscy są w pełnej gotowości . Samochód zatankowany do pełna , plan z Gerardem ustalony . No już wręcz nie mogę się doczekać , aż będę mógł wziąć ją w swoje ramiona , przytulić .. Patrzeć jak dorasta , jak wkracza w buntowniczy wiek ..
-Marc ! - usłyszałem wołanie z salonu - Maaaaarc !
-Co się stało - podbiegłem do drzwi dzielących salon i sypialnię w której przed chwilą składałem łóżeczko . Ally miała pójść po młotek ..
-Rodzę debilu ! - krzyknęła . - To Twoja wina !
 *6 lat później*
      Siedziałam na stadionie i patrzyłam na Bartre ćwiczącego ze swoim synem , córką i całą drużyną . Uśmiech nie schodził mu z twarzy .
-Mamo ! – krzyknęła Maja – Patrz ! – kopnęła piłkę do brata a on z przewrotki zdobył bramkę . No tak .. Nawet w Mai Marc zaczepił miłość do tego sportu .. Ale co tu dużo gadać . Przecież ja też kocham piłkę nożną !
 Chwilę później wszyscy do mnie podbiegli . Marc powitał się ze mną czułym pocałunkiem a Maja rzuciła mi się na szyję .
-Koooooocham cie – powiedziała Maja i cmoknęła mnie w policzek .
-Ej ej ! – zaczął Marc – Mama jest moja !
-Ale moja też – powiedziała mała .
-A moja to już niby nie ? – wtrącił mój dorosły , dziesięcioletni mężczyzna .
-Skoro macie się kłócić , to powiem wam jedno – ja bardzo kocham was wszystkich z jednym małym wyjątkiem – spojrzałam na Marc’a , na to ona rzucił mi pytające spojrzenie – Więc wy wszyscy razem możecie też mnie kochać bez żadnych kłótni – zaśmiałam się i podeszłam do Marc’a przytulając go – Bo ciebie kocham nad życie – szepnęłam mu na co on uśmiechnął się w sposób od jakiego miękły mi nogi i znów pocałował .
  Mam życie jak w bajce .. Wspaniałe dzieci i jeszcze mój własny rycerz w stroju Barcelony z piłką i korkami pod pachą.

                                                                        KONIEC


/\/\/\/\/\

Wiem , krótki. Ogólnie wszystko było krótkie , ale pod koniec już nie miałam weny i bardzo ale to bardzo się cieszę że udało mi się to skończyć :O
A tymczasem .. Zapraszam ! :D Na nowe opowiadanie . Proszę o komentarze .. mam nadzieję że przypadnie wam do gustu .. http://i-need-you-love-and-time.blogspot.com/

I dziękuję wszystkim tym , którzy czytali to opowiadanie :)

Capítulo Diez

   

,, Na losu kartach znów spiszemy strofy

Sumując nasze dokonania i głupoty ''

~Buka-Zamknij Oczy

   Zamurowało mnie . Wzięłam telefon i wybrałam numer Łukasza . Dzwoniłam raz – nic . drugi raz – nic . nie było nawet sygnału , tylko od razu ,,Tutaj .. Po usłyszeniu sygnału zostaw wiadomość’’ . Usiadłam i rozpłakałam się .
-Co się stało – do salonu wszedł Marc . – Ally ?
-Łukasz .. – rozpłakałam się jeszcze bardziej – On ..
-Co mu się stało ? – podszedł do mnie i mnie przytulił .
-On nie żyje – krzyknęłam
-Jak to .. nie żyje ? – spojrzał na mnie pytającą miną .
-Jego samolot .. Rozbił się ! Zapalił się ! Nikt nie przeżył !
-Ale jak to .. Może to zła informacja .. No przecież .. To na pewno nie prawda !
-To niemożliwe ! Samolot tej samej linii co leciał i jeszcze do Dortmundu …
-Ale on na pewno przeżył !
                 **2 dni później**
     To .. była taka prawda która ukuła mnie w serce . Ta jedna informacja .. I zdałam sobie sprawę że ..ciągnę za sobą jakiegoś pecha . Najpierw David a teraz .. Łukasz .
 Pojutrze ma być jego pogrzeb .. Chciał żeby pochowali go w Hiszpanii . Przy swojej zmarłej siostrze* .
   Co do Marc’a .. Tak kocham go . Ale nie wiem czy jestem na to gotowa .. Tak od razu po śmierci Łukasza .. I również .. nie chce żeby go spotkało to co Davida i Łukasza .. Bo to do cholery nie może być żaden pieprzony zbieg okoliczności ! Najpierw jacyś bandyci napadli na Davida a teraz ta katastrofa ..  
**Pogrzeb**
  Właśnie skończyła się Msza .. Poszłam na pogrzeb . Wiem , że nie chciałam patrzeć jak mojego .. byłego chłopaka chowają 2 metry pod ziemią .. Ale nie mogłam zostawić rodziny Łukasza w tym momencie .. Wtedy kiedy zdążyłam już ich poznać . Jest to wspaniała rodzina  .Jedna z najwspanialszych .. Nie mogłam ich zostawić .
Nadszedł ten moment ..
  Z głośników wydobyła się żałobna muzyka , a z moich oczu wypłynęła strumienie łez . Obok mnie stał Bartra . Bez żadnego słowa wtuliłam się w niego i zaczęłam płakać . Otulił mnie ramieniem i mocno przytulił .
-Nie płacz – oparł twarz o czubek mojej głowy . – Bo i ja będę płakał – powiedział i po chwili w jego oczach również pojawiły się łzy .
  Zakopali go .. Łukasza już nie ma .
Wszyscy płakali . Robert , Kuba , rodzina Łukasza i jego przyjaciele z kadry i klubu.. Ale czego  innego można spodziewać się po pogrzebie ?
  Na stypie , wszyscy mówili jaki był z niego wspaniały piłkarz .. Wspaniały syn i wspaniały przyjaciel . Miałam ochotę wyjść z Sali i nie słuchać już tego wszystkiego , co sprawiało jeszcze większy ból .
**4 miesiące później**
    Nadchodzą święta .. Zdaniem niektórych – najpiękniejszy czas w życiu . Moim zresztą .. też . Uwielbiam święta i ten nastrój jaki im towarzyszy . Zwłaszcza że w tym roku mam je spędzić z Alvaro i Marc’iem oraz jego rodziną .
Tak .. jestem z Bartrą od 3 miesięcy . Musiałam mieć trochę czasu na przemyślenie tego wszystkiego .. W tym samym czasie był ze mną i mnie wspierał .
 A Alvaro .. co tu dużo mówić . To najwspanialsze dziecko jakie kiedykolwiek spotkałam .
No więc . Wesołych Świąt !
*Sylwester*
  Razem z Marc’iem wybieramy się na sylwestra do Pique . Shakira jest w 7 miesiącu ciąży , więc jak to sam Gerard powiedział ,,Nie pozwolę na to żeby się przemęczała na jakiejś imprezie daleko od domu , ani nie zostawie jej samej w domu ‘’ . Więc wyszło na to że postanowił sam zrobić sylwestra .
     Była już 17 więc ubrałam się i razem z Bartrą udaliśmy się do Pique . Impreza już trwała w najlepsze , ale czego tu się spodziewać po moim sąsiedzie ?
 Gdy była 23:55 Pique zaczął latać i nalewać wszystkim szampana , aczkolwiek wcześniej ostrzegać ich że ma to zostać na 12 .
 Równo o 12 na niebie Barcelony zagościły fajerwerki . Największym zdziwieniem było to , że przede mną uklęknął Marc . Przez moją głowę przeszło wiele myśli . Nie wiem dlaczego , ale taka już jestem . No przecież .
-Ally , kocham cię najbardziej na świecie i chce żebyś dała szczęście mi i mojemu synowi .. Wyjdziesz za mnie ? – zapytał . Nie wiedziałam co powiedzieć .. Kompletnie mnie zatkało ! Nie spodziewałam się , że kiedyś doczekam takiej chwili . I to jeszcze z kimś takim jak on . Poczułam jak do moich oczu zaczynają napływać łzy , a dookoła słychać było tylko strzały . Tak jakby każdy oczekiwał mojej odpowiedzi .
-T .. tak ! – krzyknęłam a po chwili poczułam jak Marc unosi mnie i kręci wokół własnej osi . Złożył pocałunek na moich ustach , a dookoła słychać było brawa . Shakira podbiegła do mnie i zaczeła gratulować .
Piękniejszego 2014 nie mogłam sobie wyobrazić .
    Jednak .. cieszę się że to wszystko jakoś szczęśliwie się skończyło . W Polsce nigdy nie miałam spokojnego życia . Najpierw moja choroba , potem każdy patrzył na mnie i : ,, O ! To ona jest/była z tym Davidem!’’ . Gdy wyjechałam do Barcelony to wszystko się zmieniło .. Nikogo tu nie znałam ani nikt mnie tu nie znał . Ta przeprowadzka zmieniła całkowicie moje życie .. Na gorsze ? Może .. bo właśnie tu jest pochowany David i Łukasz .. Ale gdybym się tu nie przeprowadziła .. To nigdy nie spotkałabym Marc’a . I widywałabym go tylko w telewizji .. A tak mogę się do niego przytulić , pocałować i powiedzieć ,,Kocham’’ .
  Mam nadzieję że ze wzajemnością .